W oczach Kościoła unieważnienie i rozwód kościelny nie oznacza, że małżeństwo nie zostało zawarte. Nie piętnuje też twoich dzieci jako nielegalnych. Jeśli Kościół orzeka o unieważnieniu, oznacza to po prostu, że małżeństwo nie było ważne w świetle prawa kościelnego. Kościół może orzec unieważnienie małżeństwa kilkadziesiąt lat po zawarciu małżeństwa, o ile spełnione są kryteria.
Małżeństwo katolickie ma sześć punktów, które muszą zostać spełnione, aby małżeństwo zostało uznane za ważne:
Oboje małżonkowie muszą mieć swobodę zawarcia małżeństwa.
Oboje małżonkowie mogą wyrazić zgodę na zawarcie związku małżeńskiego.
Małżonkowie swobodnie wymieniają zgodę na zawarcie małżeństwa.
Oboje małżonkowie pragną zawrzeć związek małżeński na całe życie, będąc sobie wierni i będąc otwarci na posiadanie dzieci.
Ich wzajemne intencje są dobre; innymi słowy, nie mają zamiaru wyrządzać sobie nawzajem krzywdy.
Oboje wyrażają zgodę w obecności dwóch świadków i przed upoważnionym szafarzem Kościoła katolickiego.
Aby uzyskać unieważnienie małżeństwa, małżonek (powód) składa pisemne zeznanie przed trybunałem urzędników Kościoła katolickiego. Po złożeniu zeznań przez wnioskodawcę, pozwany – drugi małżonek – będzie miał możliwość zapoznania się z nim. Trybunał bada również zeznania, aby ustalić, czy w czasie ślubu brakowało czegoś istotnego, w oparciu o powyższe punkty. Zarówno wnioskodawca, jak i pozwany mogą być reprezentowani przez adwokata kościelnego. Kościół powoła „obrońcę węzła”, czyli przedstawiciela, który przedstawi argumenty przeciwko stwierdzeniu nieważności.
Niektóre wnioski o unieważnienie, rozwód kościelny są rozpatrywane w ramach lokalnego lub regionalnego katolickiego procesu sądowego, inne zaś trafiają do sądu rzymskiego. Osoby w Twojej diecezji, które zajmują się trybunałami unieważniającymi, będą w stanie powiedzieć Ci, jak długo może trwać proces. Rozwód kościelny jest możliwy – zapraszamy do kontaktu!